............................................................................................................Social & Political Scinces
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
.......................«Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο».

Αδαμάντιος Κοραής (1748 – 1833)

γιατρός και φιλόλογος, από τους πρωτεργάτες του νεοελληνικού διαφωτισμού.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

..."Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη... Νίκος Μπελογιάννης

ΥΦΟΣ

ΥΦΟΣ
............................................................. ΥΦΟΣ Γράμματα, τέχνες, βιβλίο, πολιτισμός

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

Έρευνα του περιοδικού critica - Ρατσισμός και ακροδεξιά στη Γερμανία

 ΙΔΕΕΣ // ΕΡΕΥΝΑ  


    Μέλη της νεολαίας του κόμματος DIE LINKE, μαζί με ανένταχτους/-ες της αριστεράς, εκδίδουν το εξαιρετικό περιοδικό critica, το οποίο απευθύνεται στους φοιτητές και τις φοιτήτριες των γερμανικών πανεπιστημίων. Με κύριο στόχο τον δημοκρατικό έλεγχο, την παρέμβαση στη γνώση και την ενίσχυση του φοιτητικού κινήματος, τα υψηλού επιπέδου κείμενα του περιοδικού δεν περιορίζονται μόνο εκεί, αλλά περιλαμβάνουν έρευνες και κριτικές αναλύσεις της ευρύτερης κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης στη Γερμανία. Στο καινούργιο τεύχος (14/2015), στις σελίδες 8-9, δημοσιεύεται μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα, διαρθρωμένη σε ξεχωριστά σημειώματα και εμπλουτισμένη με στατιστικά στοιχεία από τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες, για τον ρατσισμό και την πολύμορφη γερμανική ακροδεξιά. Στο Red Notebook, παρουσιάζετε μια σύνοψη αυτής της έρευνας, που αξίζει ευρύτερης προσοχής.


    Στην εισαγωγή της έρευνας, η συντακτική ομάδα αναφέρει: «πρωτοβουλίες βάσης, ακροδεξιές οργανώσεις, οι Pegida, κόμματα όπως η AfD και η CSU-οι μορφές με τις οποίες εκδηλώνεται ο ρατσισμός είναι ποικίλες. Το φάσμα εκτείνεται από την ακροδεξιά τρομοκρατία της NSU και τις διάχυτες εχθρικές συμπεριφορές του αστικού «μεσαίου χώρου» μέχρι τις ακαδημαΐζουσες αερολογίες σχετικά με ιστορικο-πολιτισμικά επιβεβλημένη ασυμβατότητα διαφορετικών «πολιτισμικών κύκλων». Η διάδοση ακροδεξιών ιδεολογημάτων διαπερνά σε ανησυχητικό βαθμό όλες τις ομάδες του πληθυσμού. Συχνά ο ρατσισμός επικεντρώνεται σε συγκεκριμένες κατηγορίες, όπως πρόσφυγες, μουσουλμάνους και Ρομά».
    Ο Johannes Drieschner αποτιμά στο σημείωμά του την νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά AfD («Εναλλακτική για τη Γερμανία»), η οποία παρουσιάζει πολλές αναλογίες με το εγχώριο «Ποτάμι». Ο Drieschner εντοπίζει την προγραμματική ταυτότητα της AfD στον σκληρό νεοφιλελευθερισμό αφενός, την ξενοφοβική απεύθυνση προς την αστική τάξη αφετέρου και παρουσιάζει τις τρεις πτέρυγες του μορφώματος: «1) Οι τεχνοκράτες οικονομολόγοι περί τον Μπερντ Λούκε, ο οποίος απαιτούσε ήδη από το 2005, ως επικεφαλής της «Έκκλησης του Αμβούργου», περαιτέρω εκδίπλωση της νεοφιλελεύθερης ορθοδοξίας. 2) Ο σκληρά συντηρητικός κύκλος γύρω από τη χριστιανή φονταμενταλίστρια και πολέμια των εκτρώσεων, Μπέατριξ φον Στορχ. 3) Η εθνικιστική και ανοιχτά ακροδεξιά πτέρυγα γύρω από την Φράουκε Πέτρυ και τον Αλεξάντερ Γκάουλαντ. Οι φραξιονιστικές αντιπαραθέσεις κλιμακώνονται διαρκώς, διότι η ακροδεξιότερη πτέρυγα συμπεριφέρεται ολοένα και πιο επιθετικά». Η AfD υποστηρίζει ότι «στην εκτεταμένη κοινωνική ανασφάλεια των τελευταίων δεκαετιών δεν πρέπει να αντιπαρατεθούν μέτρα για τη βελτίωση της κατάστασης, αλλά περισσότερη οικονομία της αγοράς και περισσότερη ανταγωνιστικότητα, μαζί με πατρίδα, οικογένεια και παράδοση». Ο Johannes Drieschner καταλήγει: «αυτό δεν είναι εναλλακτική, αλλά οξύτερη συνέχεια. Όλοι αυτοί οι παράγοντες ενοποιούνται από την κοινή βασική ιδέα περί ανισότητας των ανθρώπων».
    Στο δικό της σημείωμα, η Romina Schrötel εκθέτει τις ρατσιστικές και ακροδεξιές τάσεις της συγκυβερνητικής CSU, η οποία «βρίσκεται τακτικά στο επίκεντρο της επικαιρότητας με ξενοφοβικές απαιτήσεις». «Για παράδειγμα», αναφέρει η Schrötel, «με τα «διόδια για ξένους» (που εν τω μεταξύ συγκαλύφθηκαν σαν «εισφορά υποδομών»), με την υποχρέωση να ομιλούνται στο σπίτι μόνο γερμανικά ή με τον πανικό περί εισβολής προσφύγων από το Κόσοβο». Και συνεχίζει: «ο πρόεδρος του κόμματος, Χορστ Ζέεχοφερ, πήρε την έκφραση «δεν είμαστε η υπηρεσία κοινωνικής πρόνοιας του πλανήτη» για ακόμα μια φορά από προεκλογικό πλακάτ της φασιστικής NPD». Όπως επισημαίνει η Romina Schrötel, «η CSU αυτοσκηνοθετείται κιόλας σε κυματοθραύστη της απειλής από την ακροδεξιά. Είναι, όμως, η ρατσιστική κορυφή της απειλής. Οι αρχές της CSU, καθεαυτές, είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός και η περιθωριοποίηση. Η κατασκευή του βαυαρικού τοπικισμού πανηγυρίζεται λαϊκιστικά, ώστε το κόμμα να διατηρεί την ισχύ του. Οι εμπρηστικές κουβέντες καπηλειού γίνονται του σαλονιού και μεταφέρονται μέχρι το επίπεδο της ομοσπονδιακής πολιτικής». Στην κατακλείδα του σημειώματος, η Romina Schrötel εξηγεί πως η εξέλιξη της CSU «δεν σταθεροποιεί απλώς τη ρατσιστική κανονικότητα, αλλά την κορυφώνει».
    Ο Jules-Jamal El-Khatib ανατέμνει την περίπτωση των περιβόητων Pegida, που «ξεκίνησαν σαν μια μικρή κίνηση με 350 υποστηρικτές στη Δρέσδη» και «εξελίχθηκαν μέσα σε λίγους μήνες στο μεγαλύτερο ακροδεξιό μαζικό κίνημα από την εποχή της γερμανικής επανένωσης». Ο El-Khatib υπογραμμίζει ότι «η γενέτειρα των Pegida, η Σαξωνία, θεωρείται ως ένα από τα δεξιότερα ομοσπονδιακά κρατίδια. Η CDU κυβερνά εκεί συνεχώς από την πτώση του τείχους και μετά. Επί χρόνια, τα ΜΜΕ και πολιτικά κόμματα υποδαυλίζουν τις προκαταλήψεις εναντίον των μουσουλμάνων, καθιστώντας τους αποδιοπομπαίους τράγους των κοινωνικών προβλημάτων». Ο El-Khatib, όμως, αναλύει και τη λιγότερο γνωστή στην Ελλάδα περίπτωση των «Χούλιγκανς εναντίον του σαλαφισμού» («Hooligans gegen Salafismus» ή Hogesa): «οι Hogesa κινητοποίησαν τον Οκτώβριο του 2014 πολλές χιλιάδες ακροδεξιών χούλιγκανς και νεοφασιστών στην Κολωνία. Ήταν μια από τις μαζικότερες εκδηλώσεις ακροδεξιών στα δυτικά κρατίδια κατά την τελευταία δεκαετία». Σύμφωνα με τα στοιχεία του σημειώματος, «οι Hogesa ανάγονται στην κοινή δράση ακροδεξιών ομάδων χούλιγκανς και ναζιστών από την περιοχή του Ρουρ. Το πρότυπο των Hogesa είναι η αγγλική EDL (English Defense League), μαχητική ομοσπονδία από ακροδεξιές οργανώσεις και χούλιγκανς της Μεγάλης Βρετανίας». Στην κατακλείδα του σημειώματος ο Jules-Jamal El-Khatib επισημαίνει ότι μέλη των Hogesa έχουν κατ’ επανάληψη προσπαθήσει να κάψουν δημοσίως το Κοράνι, ενώ στις συγκεντρώσεις τους κύριο σύνθημα είναι το «έξω οι ξένοι».
    Τι συμβαίνει, όμως, με τους συντηρητικούς φοιτητικούς συνδέσμους και ομίλους («Burschenschaften») στα γερμανικά πανεπιστήμια των ελίτ; Ο Tilman von Berlepsch τούς προσδιορίζει στο σημείωμά του ως «συνδετικό άξονα μεταξύ των συντηρητικών και των ναζιστών» και ως «εισηγητές αντιδραστικών ιδεολογημάτων στα πανεπιστήμια». Και συνεχίζει: «εντοπίζονται κυρίως σε παραδοσιακές πανεπιστημιουπόλεις, όπως η Χαϊδελβέργη. Ενώ πολλοί σύνδεσμοι κρατούν αποστάσεις από τα ναζιστικά μορφώματα, η ανοιχτά ακροδεξιά DB («Deutsche Burschenschaft») καλλιεργεί συστηματικά επαφές. Έτσι, συζητούν περί «αποδείξεων άριας καταγωγής» για τα μέλη και για την «παραδοσιακή έννοια της πατρίδας». Δεν αναγνωρίζουν τα σύνορα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και διεκδικούν τμήματα της Πολωνίας. Όλοι οι σύνδεσμοι είναι ξεκάθαρα αντιφεμινιστικοί. Όταν γίνονται δεκτές γυναίκες, υποβιβάζονται σε συνοδούς, ακροάτριες ή σεξουαλικά αντικείμενα. Η κριτική έρευνα βλέπει στους συνδέσμους το εργαστήριο για μια εθνικιστική γερμανική ελίτ με στρατιωτικό ήθος. Ο ισχυρισμός τους ότι είναι απολιτικοί, είναι προσχηματικός. Ο ιστορικός αναθεωρητισμός, ο εθνικισμός, η αυταρχική συμπεριφορά, ο σεξισμός και η ομοφοβία δεν είναι απολιτικά στοιχεία, αλλά αντιδραστικά ιδεολογήματα».
    Τέλος, στην έρευνα του περιοδικού critica παρουσιάζονται έγκυρα στατιστικά στοιχεία από τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες, τα οποία αποτυπώνουν την άνοδο των ακροδεξιών ιδεολογημάτων στο «μαγικό βουνό» του γερμανικού μεσαίου χώρου. Παραθέτουμε ορισμένα από αυτά: Σε όλη τη Γερμανία δραστηριοποιούνται 225 ακροδεξιές οργανώσεις, ενώ 5,6% των Γερμανών δηλώνει ανοιχτά ότι έχει ακροδεξιά αντίληψη του κόσμου. 36% των Γερμανών θεωρούν ότι πρέπει να απαγορευτεί η μετανάστευση μουσουλμάνων στη Γερμανία. 56% των Γερμανών έχουν την άποψη ότι οι Σίντι και οι Ρομά είναι επιρρεπείς στην εγκληματικότητα. 76% των Γερμανών απορρίπτουν την επιείκεια κατά την εξέταση αιτήσεων παροχής ασύλου. Καταγράφονται κατά μέσο όρο τρεις επιθέσεις κάθε εβδομάδα σε καταλύματα προσφύγων. Το 2014 σημειώθηκαν 35 εμπρησμοί σε καταλύματα προσφύγων, ενώ την ίδια χρονιά καταγράφηκαν 77 περιπτώσεις κακοποιήσεων σε πρόσφυγες και 118 περιπτώσεις εμπρόθετης φθοράς καταλυμάτων προσφύγων.

    Μετάφραση-επιμέλεια: Νίκος Σκοπλάκης

    ______________
    http://rednotebook.gr/2015/06/ratsismos-ke-akrodexia/